Op de laatste avond vooraleer de Sint aan zijn pakjesronde begint, houdt hij samen met zijn roetpieten én de socialistische vakbond BBTK halt in een woonzorgcentrum te Gent. De Sint heeft immers uit goede bron vernomen dat daar mogelijks heel wat stoute kinderen zouden rondlopen.
De BBTK voert op deze manier een verrassingsactie in de woonzorgcentra, initiatieven voor beschut wonen en de psychiatrische verzorgingstehuizen, revalidatiecentra enz. Overal in Vlaanderen delen militanten van de BBTK deze week een brief aan de Sint uit, samen met wat lekkers. Want wij vinden dat het personeel uit deze sector wél degelijk recht heeft op een premie.
De werknemers uit de zogenaamde ‘geregionaliseerde zorgsectoren uit paritair comité 330’ - waarbinnen de ouderenzorg het meeste werknemers tewerkstelt - dreigen immers een toeslag van € 445 op hun eindejaarspremie te verliezen. Vorig jaar onderhandelde de BBTK die toeslag op de eindejaarspremie samen met de andere vakbonden. Dit jaar blijft het echter muisstil op het kabinet van minister Crevits op onze eis om die premie opnieuw toe te kennen.
Als we die beloning voor het harde werk niet van de minister krijgen, dan richten we ons uiteraard tot de Sint, die naar eigen zeggen achter de schermen goede banden heeft met de bevoegde minister.
We nodigen hem, samen met de pers, uit om een bezoek te brengen aan een Gents woonzorgcentrum om met eigen ogen te komen vaststellen dat er geen enkele reden is om de premie dit jaar niet uit te betalen.
Het personeel van betrokken sectoren, ruim 70.000 werknemers, begint zich immers vragen te stellen:
Hebben wij niet hard genoeg gewerkt? Of minder hard gewerkt dan onze collega’s in de ziekenhuizen die onder de federale bevoegdheid van Minister Vandenbroucke vallen?
Hebben wij teveel op tafel geklopt bij de minister?
Hebben wij teveel actie gevoerd en betoogd voor investeringen in de sector? In juni kwam de BBTK immers nog samen met 11.000 werknemers op straat in Brussel
Zijn wij met andere woorden té stout geweest?
Of is de minister vergeten wat wij dagelijks doen, en hebben gedaan, ook tijdens de zware covidperiode?
Achtergrond
In het laatste Vlaams Intersectoraal Akkoord (VIA-6) slaagde de BBTK erin IF-IC volledig uit te voeren. Dit leverde voor veel werknemers een loonsverhoging op, voor anderen een compenserende premie. Er bleek bovendien nog budget over te zijn. Voor de socialistische vakbond was het belangrijk dat dit budget gebruikt werd waarvoor het werd toegekend: om de koopkracht te verhogen. De BBTK onderhandelde daarom een toeslag van € 445 bovenop de eindejaarspremie.
Federaal secretaris Evert Persoon die de sector opvolgt: “Deze toeslag op de eindejaarspremie was belangrijk voor de koopkracht van de werknemers in deze essentiële sector én bovendien een manier om de kloof met de federale collega’s in de ziekenhuizen dicht te rijden. Zij kunnen namelijk wel rekenen op een structureel hogere eindejaarspremie. Dat we er in geslaagd zijn deze te onderhandelen was niet alleen financieel een overwinning, maar was ook belangrijk voor de erkenning van de werknemers. Zij geven elke dag het beste van zichzelf.”.
Dit jaar weigert minister Crevits echter in te gaan op de BBTK-eis om deze premie verder te zetten. Ruim 70.000 werknemers dreigen zo € 445 te verliezen.
De Vlaamse regering doet de koopkracht van haar burgers en werknemers dalen in plaats van stijgen!
Evert Persoon: “De werknemers van deze geregionaliseerde sectoren vragen zich af of zij misschien minder hard gewerkt hebben als hun federale collega’s. Waarom wordt dit onderscheid gemaakt? Eerder dit jaar kwam de social profit met meer dan 11.000 collega’s op straat om minister Crevits te tonen dat er méér investeringen nodig zijn in de sector. En nu krijgen de werknemers te horen dat ze minder zullen krijgen. Dat is onbegrijpelijk want het zet mensen mogelijks aan om in een federale sector te gaan werken of de social profit zelfs te verlaten.”
Om deze boodschap over te brengen zal er een Sinterklaasactie georganiseerd worden. De werknemers willen weten of zij werkelijk stout geweest zijn of dat ze hun schoentje alsnog mogen zetten.